วันพุธที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2553

สรุปกิจกรรมฝึกงาน(หลังจากไม่ได้อัพตั้งนาน)

นานแล้วครับที่ไม่ได้อัพเดทตัวเองใน Bolog นี้เพราะงานก็เยอะมากๆ
หลังจากที่เราแยกกันทำงานแต่ละฝ่ายแล้ว ถึงเดือนสุดท้ายที่
เรารวมตัวอีกครั้งเพื่อทำโปรเจคและทำงานไปด้วย
ผลได้รวบรวมภาพที่ปฏิบัติงานมาให้เพื่อนๆดูครับ
ภาพคอนเสิร์ต ครั้งแรกของชาวมหาราช
นำเสนอโปรเจคให้ครูพี่เลี้ยงก่อนจะส่งอาจารย์
อาจารย์มานิเทศก์งาน

ร่วมกิจกรรมประกวดถ่ายภาพแห่เทียนที่โคราช


ถ่ายวิดีโอการซ้อมแผนดับเพลิง

ถ่ายภาพ จัดห้องประชุม ถ่ายวิดิโอ งานกราฟฟิก แล้วหลายอย่างซึ่งบ่างอย่าก็ไม่ได้ถ่ายรูปมา
อีกไม่กี่สัปดาห์ก็จะสิ้นสุดการฝึกงานแล้ว ทุกคนต่างเร่งทำโปรเจค และผมก็เช่นกัน ต้องขอตัวไปทำโปรเจคแล้วครับ มีอะไรจะแจ้งข่าวครับ




วันพุธที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2553

สัปดาห์ที่สองที่อยู่หน่วยโสต

สัปดาห์ที่สองแล้ว งานเยอะจริงๆ ส่วนมากลงมือทำด้วยตัวเองหมดเลย เพราะครูพี่เลี้ยงไม่ค่อยอยู่หลายวันเลยมอบหมายให้ดูแลทั้งห้องเลย ปัญหาต่างในแต่ละงานก็จะแตกต่างกันไป มีเข้ามาให้แก้เรื่อยๆ ฝึกฝีมือบ่อยๆดีๆ จะได้ชำนาญๆ


วันศุกร์ที่ 25 มิถุนายน พ.ศ. 2553

สรุปกิจกรรมการฝึกงานในวันที่ 21-25 มิย.53


สัปดาห์นี้ เป็นสัปดาห์แรกที่ย้ายจากงานถ่ายภาพไปอยู่งานกราฟฟิก
งานกราฟฟิกจะแบ่งออกเป็นงานสติ๊กเกอร์ กับงานออกแบบโปสเตอร์ ซึ่งงานออกแบบเป็นอะไรที่ผม คิดว่ามันยากเพราะว่าผมเป็นคนที่หัวไม่ศิลป์
ภาระกิจที่ทำ ออกแบบโปสเตอร์ โดยใช้โปรแกรม CorelDRAW ตัดสติ๊กเกอร์ ติดสติ๊กเกอร์ติดกระจก เคลือบป้ายโปสเตอร์ งานส่วนใหญ่เป็นงานด่วน ซึ่งต้องรีบออกแบบ

สรุปกิจกรรมการฝึกงานในวันที่ 14-18 มิย.53

อาทิตย์สุดท้ายครับที่อยู่ฝ่ายงานถ่ายภาพ ซื่งเป็นอาทิตย์ที่ต้องเดินถ่ายรูปทุกวัน ตั้งแต่วันจันทร์ ถึงศุกร์
เริ่มจากวันที่ 14 มิย. ตามไปถ่ายภาพงาน QIC ตรวจเยี่ยมหน่วยซักฟอก หน่วยกำจัดขยะ บำบัดน้ำเสีย ยานพหะนะ และงานความปลอดภัย
15 มิย. ช่วงเช้า ไปถ่ายภาพงาน QIC ตรวจเยี่ยม หน่วยจ่ายกลาง ฝ่ายสวัสดิการสังคม จิตเวช และถ่ายภาพการรณรงค์ล้างมือเพื่อรักษาชีวิต ของงาน IC
16 มิย. 53 ถ่ายภาพการรณรงค์ล้างมือรักษาชีวิต
17 มิย. 53 ถ่ายภาพงาน QIC ตรวจเยี่ยม โภชนาการ การเงิน เวชระเบียน และพัสดุ
และวันที่ 18 มิย. 53 ถ่ายภาพการอบรมเชิงปฏิบัติการ ผู้ช่วยเหลือคนไข้
การถ่ายภาพ ต้องมีความ คมชัด ถูดต้องตามจุดประสงค์ รวดเร็ว ครับ
แล้วก็มีภาพมาฝากด้วย

วันจันทร์ที่ 14 มิถุนายน พ.ศ. 2553

14 มิถุนายน 2553

เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาได้ไปถ่ายภาพในโครงการ Art Care มา ที่เขาใหญ่ ชื่อหัวข้อแปลกดีเลยลองไปดู ไปเจอธรรมชาติไม่รู้จะถ่ายอะไร ดีที่มีมาโครติดตัวไปเลยได้ภาพส่ง เพราะวิทยากรที่ไปบังคับให้ส่งภาพคนล่ะใบ แต่เราคงถ่ายออกมาดี วิทยากรเลือกไป 2 ใบเลย ห้าๆ ยอตัวเองแฮะ เดี๋ยวเรามีรูปให้ดู

ไม่ได้อัพตั้งสองวัน คือวันที่ 10,11 แต่งานก็จะเหมือนๆ เดิม เพราะแผนกถ่ายภาพก็ตอกถ่ายภาพอยู่แล้ว
และวันนี้ก็อีกตามเคยครับ ไปตามถ่ายภาพ QIC ออกตรวจเยี่ยม งานซักฟอก บำบัดน้ำเสีย ยานพาหนะ และรักษาความปลอดภัยของโรงพยาบาล จึงต้องเดินไปเดินมาหลายดึก แดดก็ร้อน ปัญหาที่พบก็คือเรื่องของกล้อง คือกล้องที่เอาไปถ่าย เวลาที่ใช้แฟรชตอนกดชัตเตอร์ลงไปแล้วต้องรอประมาณ 2 วินาที มันถึงจะถ่ายให้ โห...ลำบากน่าดูชมเลย ถ่ายก็จะไม่ทัน แฟรชก็ไม่ออกสักที เฮ้อ...เหนื่อย ทั้งวันเลยครับ ยันเย็นเลยพรุ่งนี้ลุยต่อ

วันพุธที่ 9 มิถุนายน พ.ศ. 2553

9 มิถุนายน 2553

ในวันนี้เป็นวันอบรมวันสุดท้ายของงาน อบรม ACLS การทำงานก็เหมือนกันกับของเมื่อวานเพราะต้องรอเก็บภาพภายในงาน และงานก็มาถึงพิธีปิดในตอนเย็นก็มีการมอบเกียรติบัตร และประธานก็กล่าวปิดงาน วันนี้ไม่ได้ลงเวลาที่โรงบาลเลย ฝนก็ตกด้วย และวันพรุ่งนี้ก็ต้องไปเก็บภาพงานอีกหนึ่งงานที่จัดที่โรงแรม V-ONE เหมือนกัน แต่งานนี้จัดมาตั้งแต่วันที่ 8 และสิ้นสุดในวันพรุ่งนี้ ไว้พรุ่งนี้จะมาเล่าสู่กันฟังนะครับ

วันอังคารที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2553

8 มิถุนายน 2553


เหตุผลที่ใช้ภาพนี้ : เพราะเป็นภาพที่ไม่เห็นใบหน้าของบุคคลใดบุคคลหนึ่ง


วันนี้โชคดีมากได้ไปงานใหญ่ อาจารย์หมอหลายท่านที่โรงพยาบาลได้ไปเข้าร่วมการอบรม ACLS การช่วยชีวิตฉุกเฉิน ที่โรงแรม V-ONE มีการนำหุ่นจำลองมาเพื่อจะช่วยชีวิตในคนไข้ฉุกเฉิน ดูๆแล้วเหมือนบรรยากาศในห้องฉุกเฉินจริงๆเลยครับ งานนี้จัดตั้งแต่วันที่ 7-9 มิถุนายนนี้ และพรุ่งนี้ก็เป็นวันสุดท้ายแล้วครับ แต่วันนี้การเก็บภาพจะลำบากหน่อย เพราะในห้องอบรมแสงน้อยมากแทบจะไม่ได้ภาพเลย ต้องใช้แฟรชตลอด งานเริ่มตั้งแต่เช้าเลยครับ แปดโมงเช้าจนถึงสี่โมงเย็น พรุ่งนี้ก็เหมือนเดิมครับ ไว้เจอกันพรุ่งนี้ครับ

วันจันทร์ที่ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2553

7 มิถุนายน 2553

วันนี้ไม่มีอะไรมากมายกว่าวันก่อนๆ เลยมีเพิ่มมาเล็กน้อยก็ตอนเช้าได้นั่งออกแบบโปสเตอร์ ผังโครงสร้างองค์กร ทำตั้งแต่เช้า เสร็จเกือบจะเที่ยง ตอนบ่ายก็เอาไปพิมพ์ที่งานกราฟิก และประมาณบ่าย 2 โมงก็ได้ขึ้นไปถ่ายรูปที่ห้องประชุมที่ชั้น 9 วันนี้เบรกเพียบเลยแฮะ ข้าวเที่ยงฟรีด้วย แต่วันอังคาร พุธ พฤหัส นี้สิงานหนักแน่เพราะต้องออกไปเก็บภาพงานที่โรงแรมทั้งสามวันเลย จะเป็นไงบ้างเดี๋ยวพรุ่งนี้มาคุยกัน

วันเสาร์ที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2553

3,4 มิถุนายน 2553

ครับ มาเริ่มกันเลย วันที่ 3 มิถุนา มีผู้มาตรวจเยี่ยมที่ตึกเฉลิมพระเกียรติ ตึกที่เราทำงานอยู่พอดีเลย คุณหมอที่ทรงคุณวุฒิเขามาตรวจเยี่ยม ก็ได้รับหน้าที่ไปตามเก็บภาพ ได้เข้าไปในห้องคนไข้หนัก คนไข้เบา โห...กลิ่น แทบจะวิ่งออกมาข้างนอก เป็นกลิ่นของโรงพยาบาลที่ไม่ชอบเลย แต่ก็สู้ๆ อ่ะนะ ใกล้จะชินแล้วแหละ แล้ะก็ได้เข้าไปในส่วนที่คนทั่วไปไม่สิทธิ์ได้เข้าไปด้วยแหละ คือห้องผ่าตัด กะห้องสวนหัวใจ ตอนเข้าไปเขากำลังจะผ่าตัดพอดีเลยโชคดีได้เจอเลือด ห้าๆ
และของวันที่ 4 มิถุนา ก็ได้รับหน้าที่ไปเก็บภาพงาน Vap Champion day และก็งาน การอบรม การเขียนบทคัดย่อ ของพยาบาลที่สนใจจะไปเรียนต่อ ป.โท ได้กินของฟรีเยอะแยะเลย ห้าๆ เห็นแก่กินไหมเนี่ย แต่ก็เหนื่อยนะ ต้องเดินไปถ่ายคนโน้นที คนนี้ที ยืนจนเมื่อยขาอ่ะ ยกกล้องก็เมื่อยแขน แต่ว่าสาวๆ พยาบาลน่ารักดี หุหุหุ ทนได้ก็เพราะไอ้เนี่ยแหละ ห้าๆๆๆ รู้สึกว่าวันนี้จะไร้สาระมากเลย ไว้เจอกันวันจันทร์ บาย...

วันพุธที่ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2553

2 มิถุนายน 2553

วันนี้ก็ได้แบ่งกันแต่ละคนแล้วว่าใครจะไปฝ่ายไหนก่อน ตัวเราเองเลือกฝ่ายถ่ายภาพก่อนเป็นอันดับแรก พอเช้าเข้าไปในห้องก็ได้รับงานปุ๊บเลยครับ ต้องไปถ่ายภาพงานทอดผ้าป่าที่ The Mall ตอน 9.30 น. ได้รับงานไปกับพี่อีกคน พอนั่งรถไปถึง The Mall ก็ยังไม่เปิด เลยต้องไปเข้าที่ประตูด้านหลัง พอถึงเวลาก็นั่งฟังพระเทศนา เพราะยังไม่ถึงเวลาสำคัญ ช่วงเวลานั้นบอกได้คำเดียวว่า ง่วงมากเลย เกือบเผลอหลับไปดีนะถึงเวลาถ่ายรูปเลยได้สติ งานเสร็จเกือบจะเที่ยงก็กลับมาที่โรงพยาบาล กินข้าวเที่ยงเสร็จ บ่ายมาได้นั่งตัดรูปติดป้าย เฮ้อ....
สบายใจติดไปก็นั่งง่วงไป ใกล้ถึงเวลาเลิกงานแล้ว พี่ๆ เขาก็ได้คุยกันนเรื่องจะซื้อกล้องใหม่ตั้ง 2 ตัว โห...เราจะได้ใช้ไหมน้อ...หรือว่าเราจะจบการฝึกงานก่อน เอาเป็นว่ารอดูแล้วกัน และวันพรุ่งนี้พี่ แมว ทีมถ่ายภาพจะพาออกไปเจอคนไข้ไปถ่ายภาพคนไข้ จะเป็นยังไงต่อไป ติดตามพรุ่งนี้นะครับ

วันอังคารที่ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2553

1 มิถุนายน 2553 เริ่มงานวันแรก



1 มิถุนายน 2553
วันนี้เริ่มงานวันแรก ไปส่งหนังสือ ประมาณ 07.30 น. แล้วก็ขึ้นไปรายงานตัว ขึ้นไปก็เจอพี่ที่ฝ่ายอยู่คนเดียวแกก็เลยถามว่ากินข้าวเช้ากันมาหรือยัง พอดียังไม่มีใครกินเลย แกก็เลยบอกว่าไปกินข้าวก่อนก็ได้ วันแรกให้สายได้ เราก็เลยลงมากินข้าวกัน ในขณะที่เรากำลังเพลิดเพลินกับ กับข้าวที่อยู่ตรงหน้านั้น ก็นึกขึ้นได้ว่า เฮ้ย!! แกจะลองใจเราหรือเปล่าเนี่ย เท่านั้นแหละ แต่ละคนก็รีบกินซะขนาด ยังไม่หมดก็ต้องหยุด แล้วก็รีบเดินขึ้นไปบนห้องเพื่อรายงานตัวอย่างเป็นทางการ พอเสร็จจากตรงนั้น พี่เขาก็เรียกพี่ๆ แต่ละฝ่ายมาเจอเรา พอได้ฟังจากพี่ๆ เล้าว่าต้องทำอะไรบ้าง โอ้โห...เครียดจัดเลยครับ พอตกบ่ายมาพี่แกก็เลยให้เราไปนั่งลองๆ ทำเกี่ยวกับโปรแกรมดู เพื่อนๆ เราสองคนก็เลยวาดรูปรถจักรยานแข่งกัน วาดตั้งแต่บ่ายจรดเย็น เรามีภาพมาให้ดูด้วยอยู่ข้างบนน่ะ นี่แหละคือวันแรกของการฝึกงานของเรา แต่พรุ่งนี้สิเริ่มของจริง หนักแน่

วันจันทร์ที่ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

พรุ่งนี้ก็จะเริ่มฝึกงานแล้ว

วันนี้ 31 พฤษภาคมแล้ว
พรุ่งนี้จะเป็นวันแรกของการฝึกงาน เอ...เขาจะให้เราทำอะไรบ้างนะ
ไม่รู้จะทำตัวยังไงดี เอาเป็นว่า ไว้พรุ่งนี้เดี๋ยวก็รู้เองแหละ อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด หุหุ
ตื่นเต้นดีแฮะ พรุ่งนี้ต้องไปทำงานแต่เช้า วันนี้ขอตัวไปนอนก่อนแล้วกัน เจอกันพรุ่งนี้

วันที่สองกับสถานที่ ที่ไม่คุ้น

คืนนี้ วันอาทิตย์ที่ 30 พฤษภาคม 2553
วันนี้เมื่อช่วงบ่ายๆ ได้เพื่อนเจ้าของบ้านสาวสวยของเรา นั่นคือ แพนเค้ก นั่นเองมาพร้อมกับเพื่อนที่ชื่อ เจ๋ง ได้มาพาเราไปรู้จักสถานที่ต่างๆ ที่ที่เราาไม่เคยไป ได้แต่ขับรถตามหลังต้อยๆ ดีนะที่มีคนพาไป ไม่งั้นไม่ได้ไปไหนแน่ เพื่อนต้าร์ที่ฝึกงานด้วยกัน ซึ่งก็เป็นคนโคราชเองก็ยังไม่เห็นโผล่มาเลย ไม่รู้ไปอยู่ไหน ว่าจะให้พาไปไหนมาไหนสักหน่อย เฮ้อ...แล้วก็ยังไม่โผล่อีก วันนี้ฤกษ์ดีได้ไปไหว้ย่าโม ฝากตัวเป็นลูกเป็นหลานท่านมา สบายใจขึ้นมาเยอะเลย เพราะตั้งใจว่าจะไปตั้งแต่วันแรกที่ย้ายเข้า ฝนดันตกเลยไม่ได้ไป วันนี้ที่ไปมาก็ได้รู้จักกับที่ตั้งของแต่ละที่ ก็อย่างเช่น The Mall Big C IT Plaza แล้วก็ คลังอะไรสักอย่างเนี่ยแหละ ดูๆไว้ เวลาจะหาซื้อของจะได้ไปถูก ขอบคุณเพื่อนแพนเค้กและเพื่อนเจ๋งมากเลยสำหรับวันนี้ ที่เสียเวลาพาเราออกไปรู้จักเมืองโคราช

วันเสาร์ที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

วันที่ย้ายเข้าบ้านใหม่

คืนนี้ วันเสาร์ ที่ 29 พฤษภาคม 2553
วันนี้เป็นวันย้ายเข้าบ้านใหม่ เดินทางออกจากมหาสารคามประมาณ 10.30 น. พอตอนนั่งรถออกมาก็ไม่มีอะไรไม่ได้คิดอะไร อาจจะเป็นเพราะเหนื่อยจากการที่ต้องเดินขึ้นลงชั้นสามเพื่อจะขนของจากห้อง และบวกกับความหิวจึงไม่ได้คิดอะไร แต่พอกินข้าวอิ่มจากบนรถ รถก็ออกมาถึงกุดรัง มันก็นึกขึ้นได้ "เฮ้ย!! นี่เรากำลังจะฝึกงานเหรอเนี่ย" เท่านั้นแหละ อะไรทุกอย่างที่เคยมีอยู่ในเมื่อคืนนี้ กลับเข้ามาในสมองอีกครั้ง เฮ้อ! ยิ่งคิดยิ่งไปกันใหญ่ และตอนนั่งรถมาใกล้จะเข้าโคราชแล้ว อีกประมาณ 50 กิโล.จะเข้าโคราช ฝนดันตกลงมา เย็นฉ่ำดี "เอ...หรือว่านี่จะเป็นลางดีกันนะ" ต้อนรับด้วยความเย็นจากเม็ดฝน พอมาถึงหอนะ ขนของเสร็จ จัดห้องเสร็จ หันไปดูนาฬิกา จะห้าโมงเย็นแล้ว หิวด้วย ปิดห้องจะออกไปซื้อกับข้าว ก็นึกขึ้นได้ "อ้าว! ไปซื้อที่ไหนล่ะทีนี้"
หลังจากนั้นก็ขับรถเลี้ยวซ้ายผ่านตลอดอย่างเดียว เลี้ยวขวาไม่ได้ ไม่ใช่เพราะอะไรหรอก รถเยอะมาก ชิดขวาไม่ได้เลย ห้าๆ โชคดีไปเจอราชภัฎโคราช หน้าราชภัฎขายของกินเต็มเลย ดีใจมาก ผ่านไปได้อีกวัน

วันนี้สัมภาระพร้อม !! แต่คนรู้สึกไม่พร้อม !!

คืนนี้เป็นคืนของวันที่ 28 พ.ค. 53
วันนี้เก็บของเตรียมที่จะเดินทาง เป็นคืนสุดท้ายแล้วของระยะสี่เดือนที่จะอยู่ที่สารคาม สัมภาระทุกอย่างที่จะเตรียมไป ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้า ข้าวของเครื่องใช้ ทุกๆ อย่างนั้น นอนแน่นิ่งอยู่ในกระเป๋า ในถุงเรียบร้อยหมดแล้วแต่กลับมีสิ่งที่ยังไม่พร้อมเลย นั่นคือ ตัวของเราเอง รู้สึกไม่พร้อมที่จะเก้าไปยังไงไม่รู้บอกไม่ถูก ยิ่งคิดว่าจะไปเจอกับอะไรก็ไม่รู้ที่รอเราอยู่ ยิ่งทำให้รู้สึกเหมือนว่า มันหายใจไม่ทั่วท้อง รู้สึกอยากจะอาเจียนยังไงก็ไม่รู้ ความรู้สึกนี้บรรยายไม่ถูกจริงๆ ถ้าเทียบกับครั้งแรกที่อยู่ปีหนึ่งที่จะมาอยู่หอห่างไกลจากบ้าน ความรู้สึกนี้มันมากมายกว่า บอกไม่ถูกจริงๆ แม้จะพยายามที่จะคิดแล้วว่าเราตองทำได้ แต่กลับไม่เป็นผลเลย
แต่ยังไงเราก็ต้องไป เราต้องเผชิญ ทำใจให้ชื้นเข้าไว้ เราต้องทำได้ อนาคตวันข้างหน้า ยิ่งจะสาหัสมากกว่านี้ต้องทำให้ดีที่สุด แล้วเจอกันในบทความหน้าครับ

วันพฤหัสบดีที่ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

ใกล้ถึงวันเดินทางเข้ามาทุกที

วันนี้วัน พฤหัสบดี ที่ 27 พฤษภาคม 2553
วันนี้ก็ยังอยู่ที่สารคามอยู่เลย ในขณะที่เพื่อนๆ บางส่วนของเราก็เริ่มย้ายกันไปยังที่ฝึกงานกันแล้ว และเพื่อนญ้อของเราที่ฝึกงานที่เดียวกันก็ไปก่อนแล้ว ไปถึงวันนี้เมื่อประมาณทุ่มกว่าๆ แต่เราสิยังไม่ได้เตรียมอะไรเลย ไม่รู้จะเริ่มยังไงดี ความรู้สึกก็บอกไม่ถูกว่ามันรู้สึกยังไง มีทั้งตื่นเต้น ประหม่า กลัว ทุกอย่างมารุมมาตุ้มอยู่ในความรู้สึก
เอาล่ะวันที่ 29 นี้แล้วเราจะเดินทาง ต้องตั้งสมาธิคุยกับตัวเองจะเริ่มอะไรก่อน เริ่มจากไล่รายการสิ่งของที่จะเตรียมไปด้วยดีกว่า แล้วเจอกันใหม่ครับ

เรียนรู้ Blog

หลังจากปฐมนิเทศออกประสบการณ์มาหมาดๆ เมื่อวันอังคาร อาจารย์บอกว่าเราต้องสร้าง Blog ของตัวเองขึ้น
เพื่อที่จะใช้ในการติดต่อ และอัพเดทข่าวสารของเรา ว่าที่เราได้ออกไปฝึกนั้น ในแต่ละวันได้ทำอะไรบ้าง
วันนี้จึงเป็นวันแรกที่ได้นั่งลองทำดู แต่ก็ยังไม่รู้เรื่องอะไรเลย ช่วยแนะนำด้วยนะครับ